Yüceldi namımız ve şanımız, 
Üzengini öptürdüğümüz atlarla 
Üveyk’le, takas ettik kanatlarımızı 
O nur yüklü ve onurlu kanatlarla. 
Tozla, duman habercilerimiz oldu, 
Ulaştığımız dağların doruklarında. 
Kaldırdık dağların yüce başlarını, 
Kişnedi atlarımız, onun ufuklarında. 
Kılıçların, gölgesinde dinlendik. 
Poyrazlar aldı yorgunluklarımızı, 
Gök gibi gürledik, yolun başında. 
Boyadık, gökyüzünde yıldızları. 
Onca diyarlara kök saldık dimdik, 
Abandık vadide, düşmanın üstüne. 
Darmadağın ettik ve kırdık belini, 
Kılıçlarımızı sildik, kefen örtüsüne. 
Bulutlar, gölgesini çekti üstümüze 
Güneş ısıttı, patlak dudaklarımızı, 
Üç beş deli başlı, toy delikanlıydık, 
Cenk meydanında yazdık destanımızı. 
Sonra, başka ovaya sürdük atlarımızı, 
Dolu dizgin, tozu dumana kattık, 
Daldık zamansız ufuklara yalın kılıç, 
Göğe kanatlanıp, şehitliği bir bir tattık. 
1984
Kayıt Tarihi : 24.3.2009 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KAHRAMANLIK DESTANI
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!