Seninle ya da sensizliğe kavuşmak
Belkide büyük bir lütuf
Hani zaman unutturduklarını bir avuç
toprakla bile geri getirebiliyorken
Hani zaman asla…
Bir süre sonra kapılara kilit vurulur
Ne anahtarı ne zincirleri hayatına
Getirdiğin sınırlar seni alıyorken
İçinde her daim seni yenen aşk.
Kendini kapattığın her duvarlara kazınmış
Bir avuç umut. İnsanı insan yapanda
İnsanlığın kaybettirende yegane umut.
Rüzgarı seni dört duvarda bile savurur.
Benim yeganem kapıyı çalmadı ,
Benim anahtarım bir köşesinde
Zaten bekliyordu. Paramparça her yanı
Ölüm kokan ama kendinden fazlasıyla emin.
Bana benzeyen, benim gibi yaşayan.
Oysa ben bir şiir
Ben bir kadındım
Henüz silik olan..
Kayıt Tarihi : 26.12.2019 21:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!