Zamanla Yarış Şiiri - Ahmet Ziya Pektaş

Bir şeyler alır benden,
Zaman akıp giderken.
Yaşamış olduklarım,
Ve,
Yaşanmamışlar.
Ağlamak mı gerek, gülmek mi?
Bilemiyorum.
Geçen yıllara mı üzülmek gerek?
Kaçar yıllar, yıllar kaçar benden.
Kovalarım ben.
Bir de bakarım,
Yıllar benim ardımda.
Kısır bir döngü etrafında,
Döndüğümüzü anlarım.
Geçer defalarca, beni geçer.
Yorgun düşer dizlerim,
Dinlenirim.
O yorulmaz, hiç yorulmaz.
Döner defalarca.
Anlarım artık,
Yakalamam imkânsız.
Bırakıp koşmayı, yürümeye başlarım.
Sona varmak için yürürüm.
Sonuma varmak için.
Bir güneş doğar gönlümde,
Sarar bedenimi sessizce.
Güç gelir, kuvvet gelir.
Azimle koşarım hedefe.
Durmak, dinlenmek yok artık.
Kaybettiğim yılları,
Bir bir geçerim.
Geçerim en son yılları.
Sonuncuyu geçince,
Sana rastlarım.
Rahatlarım.
Senin için koştuğumu,
Sevgin ile koştuğumu anlarım.
Sarılırım dört elle,
Sarılırım hayata.
Yıllar geçmiyor artık,
Geçemiyor beni yıllar.
Ben, sen ve sevgimiz.
Niçin yılları düşünelim ki biz.