Zamanın Yabancısıyım

Zamanın yabancısıyım sularda çatlaklarını belli etmeyen
Varmak ve yabancı kalmak bir felsefedir tereddütsüz
Ve hatta başarmak bir şeyleri rastlantıdır belki;
Ama dağılmıyor deryaya tasavvur ettiğim bozkır duygular

Bu aralar aralıksız bir mırıldanma, çıldırmakta dudağımda
Kanatabilirim dudağımdaki yarayı
Küfre dönüşmeden dilimdeki her sözcük

Paydos saatinde
Harcı yarıda bırakılan bir amele gibi
Kocaman bir ‘boş ver’ çekiyorum, yarını ve ötesini düşünmeksizin
Ama yinede nefes alıp vermenin yetmediğini anlar gibiyim
Ve bu izdihama tanık oluyor garipliğim
Garipliğim ki.. ilkleri belli olmayan..

Zamanın yabancısıyım
Ve yunan felsefesini andırıyorum birazda
Lakin bu sınır şeridinin gurbetinde
Ölmeyebilirim …

Sınır şeridinin gurbetinde
Sınıra paralel yürüyorum
Daha mayınlanmadan susuşumu
Yalnızlığımda yabancı bir adam …
(11-09-1998)