Zamanın olmadığı bir yer Şiiri - Yakup S ...

Kalbimin sesini duyuyorum yine. Sanki yerinden çıkacakmış gibi atıyor. haykırmak istiyor. Onun dili de buydu belkide. Ama bana kiziyor sanırım. Bu şiddetli atışların başka bı anlamı olmaz. Ben her gece böyle atıyorum ama hiç anlatamiyosun beni ona diyor bana kalırsa. Peki gönül bunun neresinde. Kalbin atışları mi acaba yoksa o içinde uçuşan kelebeklere mi deniyor? Kelebeklerse eğer sevgili kim? Kelebeklerin uçmasına sebep olan mi ? Yoksa o kelebeklerin sahibi mi? Sanırım sen her ikisisin. Aslında bakıyorum da beni sen tanistirdin kalple, sesiyle, gönülle, kelebeklerle. Hepsi seni hatırlatıyor bana. Bu şu demek miydi acaba ? Bir ömür boyunca atar ya kalp, bir ses hiç yok olmaz ya, gönül bı kere sever derler ya, kelebeklerin ömrü bir gün olur mesela. Sen kalbim ol, bir ömür yanımda ol. Sesim ol, hep varol. Gönlümün sevdiği ol, yegâne ol. Ama kelebeğim olma bir gün yetmez bana. He ömür de yetmez ya. Ama burası bu kadar sevgilim. Sen en iyisi zamanın olmadığı yerde benim ol. Ne öncen olsun ne sonran.