Zamanın Kıvrımları Şiiri - Ali Toprak 2

Saatler geçer, durur,
ama zaman hiç durmaz, derler.
Oysa zaman, bir yalan,
kendi kuyusuna düşen bir yankı gibi.

Bir an var, bir de hiç,
arasında savrulur insan.
Geçmiş, geleceğe sorar:
“Neden varız biz bu hengâmede?”

Gelecek, geçmişin gölgesinde titrer,
şimdi ise yitik bir rüya gibi.
Gündüz ve gece birbiriyle kavga ederken,
biz de anlam ararız anlamsızlıkta.

Zamanın absürdlüğü bu:
Başlangıçla son,
sürekli aynı dansı eder,
ama kimse adımları bilmez.

Ve biz,
bu sonsuz bilmecede,
kaybolmuş yolcular,
sadece yürürüz,
ama nereye?