ruhumun derinliklerine
tebeşirle çizerken ağıtlarımı
gül kokan yıpranmış hayalleri
unuttun ayaklara saldığımı
sen ey kıvrımların
ovalarda kucaklaştığı taptaze serinlik
sen ey çığırtkan bakışların
yırtıcı sessizliğe döndüğü derinlik
zamanın mekana düşman olduğu
bir zamanda düşmüştü gözlerim
aç köpekler gibi üşüşen
kartal bakışıydı saplanan sözlerim
bir cinayete şahitti zaman
bir başka köyde düğüne
kaçtı gitti topraktan
kucak açan göğe
sensiz ve de seninle
Kayıt Tarihi : 16.3.2007 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)