Zamanın Durduğu O An

Hatırladım yine, bir akşamüstü,
İçim içime sığmıyor,
Kaynıyor yüreğim, bir kazan gibi ..
Bu ne hâl, bu ne sızı?

Acım acı, ama tatlı bir his,
Yakıyor o bakışın sonsuzluğu…

Olmuyor, hiçbir şey olmuyor.
Hayra mı, alamet bu duygu?
zamanın durmaması olur mu?
Ve o eskimeyecek mı o yüz?

İçimde yine depreştı o duygu
Bir mükemmelliğin yankısı gibi.
Bir bal fıçısı mıydın ne sen,
Kim yerleştirdi böyle gönlüme?

Bu kalp, kavuşma isteğiyle yanar.
Bilirim, bu dünya dar gelir bize
Olsa da neye yarar ,bu eskiyecek yerde?
Burası için yaratılmadık ki...

Zaman durur o an,
Ve görürüm seni.
Artık ne zaman vardır,
Ne mesafe aramızda.

Bir ışık gibi dokunursun,
Yanarım ... ama bu kez acı değil.
Hasret sona ererken yüzler güler.

Biliyorum,
Burası için değiliz kesinlikle.
Ama hasretin sona erdiği yerde
Belki çiçek açacak gönüller…

mesakin-09/11/2024