Zamanın Ardında Kalan

Bir zaman vardı—
geçti.
Ama ben hâlâ oradayım.
Takvim yürüdü, saat aktı,
ama içimde bir şey
dün geceye sıkıştı kaldı.

Ne bir ses çağırdı beni ileriye,
ne de bir adım attım geçmişten dışarı.
Sanki zamana karşı değilim,
ama onunla da değilim.
Arasında bir yerdeyim—
ne dünüm tam,
ne de yarınım.

Yüzler değişti,
şehirler başka yüzler giydi,
ama içimde hâlâ
o eski pencerenin pervazı var—
ve sen, orada bekliyorsun sanki.

Zaman ilerledi,
ama bazı duygular yürümeyi reddetti.
İşte ben,
o reddedişin gölgesinde kalanım.
Zamanın ardında kalan,
unutulmuş ama unutmamış biri.