Zamane
ZAMANE
Herşey ne kadar da çabuk değişti
Bir ben hariç.
Hatırlıyorumda,ben çoçuktum
Canım bir şey istediğinde alınmadığı zaman
O çoçuk kalbimle, canım yanar içim sızlardı.
Şimdi bakıyorumda,
Benim çoçuğum benden birşey istediğinde
Ve ben onu alamadığım zaman
Yine benim canım yanıyor,içim sızlıyor
Zamane dedikleri bu olsa gerek
Sadece istekler ve isteyenler değişiyor
Canı yanan hep aynı.Canı yanan hep aynı
Bazen kendime bakıyorum,
Ulan diyorum zamanın akışı değişti
Senin dünyaya bakışın değişmedi
Ben çoçuktum;
Büyüklerim canımı yaktı içimi sızlattı
Ben büyüdüm;
Çoçuklarım canımı yaktı içimi sızlattı
Sanki koca dünya beni aldattı
Anlamadım ki
Ya ben zamana uyamıyorum, ya zaman bana
Ya da böyle gelmiş,böyle gider bu dünya
Cüneyt GÜRLER
Kayıt Tarihi : 17.2.2010 16:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!