Sıradan bir yeryüzü şekli sanırdım kıyıları
Kısa bir öğle vakti kadar
Küçük müydü gölgeler
Asma köprüleri küçümserdim
Bulutları sıkıştırırken ellerimle
Koca bir halatla çekerdim gündüzü
Anlamazdım acı çeken insanları
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda