Bir hece var, düşmemiş zamandan,
Yarılmış takvimlerin kıyısında.
Ne tam bir söz olur, ne susar büsbütün—
Kalır öylece, zamanla yarışta.
Saatlerin gölgesinde büyür,
Gönlümde sakladığım eski bir ses.
Bir vakitler söylenmişti belki,
Şimdi bir yankı kadar sessiz, serbest.
Rüzgâr savurur eski cümleleri,
Bir yaprak gibi düşer hatıralar.
Ama o hece…
Tutunur sarkacın ucuna inatla,
Geçmişi örter, geleceğe ağlar.
Kim bilir, belki de bir duada
Anılırken titrer adınla birlikte.
Zamana tutunmuş o küçük hece,
Bir ömrün tam ortasında gizlice bekler.
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 30.4.2025 17:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!