Zamanında sevseydik belki bambaşka olurdu,
Sen yarım kalmazdın, ben eksik durmazdım.
Bir bakışla başlardı her şey,
Ama biz göz göze gelmeyi bile hep erteledik...
Kelimeler vardı dudaklarımızda,
Ama her seferinde sustuk,
Bir gurur susturdu beni,
Bir korku seni…
Ve zaman aktı, hiç durmadı…
Geceler boyu adını andım sessizce,
Sanki duysan dönerdin geriye.
Oysa sen de beni sevdin gizlice,
Ama biz bu sevgiyi zamana bıraktık —
O da hiç beklemedi bizi.
Başka kollarda unuturuz sandık,
Kendimizi kandırdık,
Ne sen unuttun beni,
Ne ben silebildim seni...
Şimdi bir yabancının gözlerinde arıyorum seni,
Sen de başkasının göğsünde ağlıyorsun belki.
Ve içimizde aynı soru kısılmış kalmış gibi:
“Neden zamanında söylemedik sevgimizi?”
Geç kaldık… evet,
Ama aşk hâlâ yerli yerinde.
Birlikte yaşayamadık,
Ama aynı hasretle eskidik…
AygülZADE ✍🏻
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 08:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!