Bazen kendi yoksunluğunun içinde yokluğu bulursun.
Bazen kendi yokluğunun içinde bir varlık katar bambaşka bir varoluş.
Dokunursun ve yoklarsın kendini.
Varlığın bir varlık katar bakışına kalpten.
Yaşama perdedir çoğu zaman gözlerimiz.
Bazen bir esinti aralar bakışının yansımasını,
duyuşun görüşlerinde, düşüncededir.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta