Zaman meftumu yoktu el yordamıyla dağıttım sisleri Mahsuni babayla iki tek attım yıktı gônül penceremi kalbimi orda bıraktım, bindim bozkırın tezenesine soluğu Neşet babada aldım birlikte bozlağın dibine vurduk yazımız kış oldu üşüdük gariplendik ceketimizin düğmelerini ilikledik, diyarbakır ortasından yükselen akıllara ziyan sese tutundum iki gôzüm sôyledi müjganla ben ağladım insanlık abidesi Ahmedo sana kıyanları asla unutmadım.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta