Zaman İçinde Çırpınış Şiiri - Nurettin Pala

Gün batmasın batmasın,
Günden güne atmasın.
Zaman öncesi zaman
Bizi sona satmasın…

Zamanın şelalesi,
Çarktan çarka atmasın.
Kabarcıklar içinde,
Bulutlara katmasın…

Zamanım mı güneşi,
Güneş mi zamanımı?
Hangisi iteklerse,
N’olur kımıldatmasın…

Zamanım mı güneşi,
Güneş mi zamanımı?
Yaktı hayat dalımı,
kavurdu samanımı…

Ne yapacak özünü?
Kimden kimin sözünü?
Nasıl inanayım ki?
İnanmamak da olmaz.
Göstermese yüzünü…

Geçti geçti yıllarım,
Maziye gün yollarım.
Bilmem ki karanlık mı?
Sonsuzluğa yollarım…

Zaman zaman içinde.
Zaman insan içinde.
İnsan akıp gidiyor,
İnsan zaman içinde…

Aksın aksın benliğim.
Aksın enaniyetim.
Erisin bu cihetim,
Taşla yanmadan etim…

Anladım öleceğim,
Dönmesem söneceğim.
Varolmak en güzel şey,
Rabbime döneceğim.

Nefsim ne bu itiraz!
Hakkı gel dinle biraz.
Ben seni dinleyemem,
Hiç boşuna etme naz…

Günah,günah,günahım.
Günahlarım günahım.
Ne ettim neler ettim?
Varsın inlesin ahım…

Varsın inlesin ahım.
Dolaşsın dönsün gelsin.
Enesi ölsün gelsin.
Yansın da sönsün gelsin,
İşte Rabbim penahım…