Ne kadar tutunsak da, kutsanmış sevdalara
Zaman beni harcadı, sen zamanı kar saydın.
Girecekken belki de, mukaddes cennetine.
Zaman beni harcadı, sen zamanı yar saydın.
Mesafeler önümde, ezilip küçülürken.
Nice zehir geceler, yutkunup içilirken.
Gölgesiz dişilerin, kellesi biçilirken.
Zaman beni harcadı, sen zamanı var saydın.
Adı önemli değil, seçilen seçilmiştir.
Onca kapı içinden, açılan açılmıştır.
Sevincin coşkusuyla, geçilen geçilmiştir.
Zaman beni harcadı, sen zamanı er saydın.
Zemheri de don tuttum, çözülmeyi beklerken.
Dert üstüne dert ektim, azalmayı beklerken.
Hiç silinmez bir yere, yazılmayı beklerken.
Zaman beni harcadı, sen zamanı sarsaydın.
Teselli arasak da, saatın akrebinde.
Yelkovan izin vermez, zamanın takrîbinde
Durmaya çalışırken, sadakat tekbirinde.
Zaman beni harcadı, sen zamanı bir saydın.
Buda gelir buda geçer, ağlama demiş şair.
Bir mermi çok geliyor, diğerleri vesair.
Derken ömür bitiyor, mutluluğa dair.
Zaman beni harcadı, sen zamanı nur saydın.
Kayıt Tarihi : 19.2.2011 15:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!