Gözlerimi; umutla yaşamaya çevirdim,
Fakat açtığım kapı karanlık bir odaydı,
Ölümü duya duya içeri girdim
Anasız bebek gibi, dertler kucağımdaydı.
Yıllarca karanlıkta oturdum ve dolaştım
Sönük bir yıldız gibi tek kendimi ışıttım,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta