Zaman Aşkı Kutsamıyor Şiiri - Derin Akkurt

Ne vakit büksen bileklerimi
türlü telaş içinde varlığını hasretle arayıp durdum
Sırtımda umutsuzluğun küfesi
Kim olduğumu nicedir unuttum
Yanımdasın öyle mi?
Kuvvetle muhtemeldir ki
zaman aşkı kutsamıyor sevgilim

Aynı soruyu sormaktan dilimde tüy bitti
Bu belirsizlik yenilir yutulur gibi değil!
Anlıyorum
şansın yaver gitmemiş
Anlıyorum
omuzlarına yük üstüne yük binmiş
Talihsizliğini
engellerini
onlarca bahaneyi anlıyorum
Hepsini anlıyorum ama İzzet-i itibar gören zaman
bana da işlesin!
Senden aynı gayreti beklerdim
Eğri bir çizgide
inan bana yolun sonu görünmüyor
Yüreğim avuçlarında
sessizce sürdürdüm kavgamı
Yanlıştan dönmek değil de
şöyle en keskininden bir U dönüşü bile yapamadık
Oysa yaşam kadar ciddiye almıştım seni

Hayatla az dargın düşmedim
ama her defasında kırıldığım yerden
sana doğru yeniden boy attım
Yılları geçtim!
Efkarlandığım zaman
içimde tarifsiz bir sonbahar hissi hakim
Birlikte geçirdiğimiz günler yok denecek kadar az
Eşitlemek adına hafızamı bize dair ne çok zorladım
Yanımdasın öyle mi?
Daha kaç ölüme şahitlik edip
daha kaç kabus sonrası
kan revan içinde uyanacağım?

Yıllar oldu hayalini kurmayalı
Hevesim kurumuş bir nehir gibi yatağında kaldı
Değişmemekte dahil olmak üzere
ne doyumsuzdur insanoğlu
Sen hırslandıkça
ben sonsuz bir tevekkül içinde duruldum
Tecrübeyle sabit
Bunu söylerken son derece dürüstüm
Zaman fedakarlığı kutsamıyor sevgilim
Bana durduğum yerin doğruluğunu sorgulatma artık!