Ne beyhude harcadım seni,ne kadar hor kullandım.
Her hüsranımda, pişmanlıkla dedim:şimdi akıllandım...
Sen sesizce süzüldün durdun; ben habersiz yıllandım.
Savruldum hep içinde; kâh karalandım,kâh aklandım.
Bilmem aflarımın kabülüne var mıdır zamanım...
Ulaştı mı sessiz çığlığım? Doldu mu yoksa miadım?
Bitti mi bu hezeyanlar? Cevap buldu mu amanım?
Yoksa her defasında başka hatalarla kala mı kaldım?
Kayıt Tarihi : 26.12.2008 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)