Zaman Şiiri - Gülcan Arıkan

Madem tutamayacaktık zamanı
Keşke öyle beylik laflar edip
Beylik sözler vermeseydik kendimize
Büyüyünce mutlu adamlar
Mutlu kadınlar oluruz diye...
Sokakta çamurla oynamaktan
Kumdan kaleler yapmaktan
Mutlu olan çocuklardık biz
Ne ara zorlaştı bu kadar
Ne ara ulaşılamaz oldu
hayattan beklentilerimiz...
Madem tutamayacaktık zamanı
Keşke bazı mevsimlere anlam ekleyip
Eksiltmeseydik anlamı bazı mevsimlerden
Kışa haksızlık etmeseydik mesela
Bahara torpil geçip...
Madem hüznü vagonunda taşıyordu tüm mevsimler
Eylül'ü hüzün ayı,
Sonbaharı hüzün mevsimi yazmasaydı şiirler...
Keşke yollara,yıllara bu kadar bel bağlamasaydık
Koşmasaydık ardından
vagonları ümit dolu,
sevgi dolu yarınların
Madem duracaktık her durağında yalnızlığın...
Yetismeye çalışmasaydık keşke sevdaya,
Her defasında uğrayacağımızı bile bile hüsrana
Madem tutamayacaktık zamanı
Hiç olmazsa kalabilseydik
En güzel yerinde zamanın
Eğilmeden, bükülmeden
Kalabilseydik ayakta yenilmeden zamana...