Zaman 2 Şiiri - Ali Gökhan Cihan

Benim zamanım, senin ise vaktin yoktu
Sevmeleri kum saatindeki akıntıya bıraktık
Belki de hayatımız da kum bile yoktu
Hayat o kadar hızla akıyordu ki
Su doldurduk, kum saatindeki kum yerine
Acaba ondan mıdır yaşamın hızı?
Ömür, zamandan bi haber uçarken
Sayfa sayfa yazılı bıraktık kaderimizi
Arkaya bile bakma cesareti bulamadık
Sadece yazdık, çizdik ve oynadık
Koskoca dediğimiz insan yaşantısında
Bir avuç yaşamı bile zor bulur
Ararken hatıralar arasında kaybolur insan
Şimdi bakmalıydı hayata, hem de şu anda
Yaşını nüfus cüzdanında yazılana takılmadan
Geçmişine bir çizik atmak
Ya da ıslak bir süngerle silmek
Bırak! Ne sil ne de çiz yaşanmışlığını
Arkandan bıraktıklarınla yaşamaktansa
Önünde akan hayat nehrine bak
Sonunu sonsuzluğa bırakmış
Senin istediğin gibi beslenen bir yol
Çiçekler ise parmakların ucunda
Önündeki yolu boyamaksa, sana kalmış
Saat kavramını senelere bırakmadan
Kendi halinde tiktaklara bırakmaktı,
Asıl olan.
Eğer güneşi nefesimizle karşılıyorsak her sabah
Aslında benim zamanım, senin de vaktin çoktu…