Ağır adımlar atıyor 'Zaman'.
Halbuki nefesi kesilirdi önceleri, koşmaktan.
Sindire sindire tüketiyor kendini, senli günlerime nispet yaparcasına.
Hep şu geç saatlerde yaklaşıyor tüm yokluğunla.
Ruhumun soğuk odalarında soluklanıp, eski bir ayrıntıya takıldığım anı bekliyor usulca.
O da biliyor 'yıllanmış hatıraların bir eskiciye satılmasının ne denli zor olduğunu'.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta