zaman,
kendi içinde
olanı biteni eskitirken
kendini de bitirmekteydi
anlamını bilmeden...
zaman,
kendi haşmetinde
kendi değerini ölçerken
anlamını yitirmekteydi
kendine geçilirken...
Fikret Turhan-Yalova,
11.02.2014
Kayıt Tarihi : 11.2.2014 09:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!