Zalimin Vicdanı Şiiri - Fahri Bulut

ZALİMİN VİCDANI
Zalimin vicdanı, kapkara kömür,
Etten olan vicdan haksızken sızlar,
Allah kullarıdır Alevi, azlar,
Zulümden çok çekti, ozanlar, sazlar,
Zalim bu vicdanı nasıl taşıyor,
Bu kara vicdanla hortlak yaşıyor?

Müslümanı fırka fırka ayırdı,
Kendinden olanı sevdi, kayırdı.
Hiç fakir kalmadı, çaldı doyurdu,
Taçsız bu vicdanı nasıl taşıyor,
Masum çocuklara anarşist diyor.

Bu ülke bölünmez, Alevi, Sünni,
Ar damarı çatlak, mümine kinli,
Allah korkusu yok, ey iki dinli!
Soysuz bu vicdanı nasıl taşıyor,
Bu kara vicdanla korkak yaşıyor?

Hızır Paşaları, haklı kul sandı,
Zulmeden abattan, cesaret aldı,
Gerici, bölücü, yobaza kaldı,
Hatsız bu vicdanı nasıl taşıyor,
Bu kara vicdana uslar şaşıyor?

Mezhep ayırıyor, yara kaşıyor,
Alevi’yi gayrı Müslim sanıyor.
Suçlu yandaşını suçtan koruyor,
Paysız bu vicdanı nasıl taşıyor,
Bu kara vicdanla hukuk şaşıyor?

Muavi’ye özlemli sanki halife,
Türkiye değil de bu ülke Küfe,
Emperyaliste kul, Türklere efe,
Kansız bu vicdanı nasıl taşıyor,
Bu kara vicdana hakim şaşıyor?

Aleviler, bir tek Hakka eğilir,
Zulme biat vermez, dik yürür ölür,
Bunu Yezit soyu, tarihten bilir,
Huysuz bu vicdanı nasıl taşıyor,
Bu kara vicdanla mezhep kaşıyor?

Rızazade, sabır-sabır da çatlar,
Toplum öfke küpü yakındır patlar.
Ayrımcı kaleye atılır şutlar,
Toysuz bu vicdanı nasıl taşıyor,
Bu kara vicdanla haddin aşıyor?
7 MAYIS 2014
FAHRİ BULUT RIZAZADE

HAKSIZLARIN KARŞISINDA EĞİLMEYİNİZ, ÇÜN Kİ
HAKKINIZLA BERABER, ŞEREFİNİZİ DE KAYBEDERSİNİZ.
HAZRETİ ALİ.