Zalim Gönül Şiiri - Lokman Hamitoğlu

ZALİM GÖNÜL

Korktuğun şey peşinden geliyor!
Neredeyse ensenden tuttu.
Hani bugün değilse yarın kıyamet kopacak!
Hızla kaçtığın ölüm seni saracak.
Kucakladığın dünya seni bırakacak.
Kulluğundaki kusurlarından dolayı ah edeceksin!
Kur’an-ı Kerim’le kendini ahlaklandırmadığın için,
Sünnetin bir tanesini bile yaşamadığın için,
İslamsızlığı seçtiğin için ah edeceksin gönül!
Ama bu ah sana fayda vermeyecek!
Çünkü oradan hiç kimse geri dönmüyor!
Sınav yeri dünya ve sınav burada bitiyor!
Öte sefa veya eza yeri…
Anlıyor musun gönül? ..
Haram ile kendini heba etmen neye yaradı?
Fesatlıkla yaptığın yarışlar,
Birinden ötekine taşıdığın laflar,
Haksız yere attığın iftiralar neye yaradı?
Hiç biri ahiretine yaradı mı?
Yoksa ateşini mi arttırdı?
Ateşini arttırmak için neden bu kadar uğraşıyorsun?
Neden kazandığının helal mi, haram mı olduğuna aldırmıyorsun?
Bilmiyor musun karnında bir lokma haram olanın kırk gün duası kabul olmaz?
Biliyor musun dua ve ibadetin yoksa Rabbi’nin yanında değerin yoktur?
Biliyor musun haramdan meydana gelen vücut ateşe daha layıktır?
Ateşe bu merakın nereden geliyor gönül?
Neden bu kadar acımasız, gaddar ve zalimsin?
Kendi kendine bu zulmün niye?

Lokman HAMİTOĞLU