Zalim Şiiri - Kitapsız Şair

ZALİM

İster dünyada eşin ya da benzerin hiç olmasın
İstersen de bir içim su ol, sana hiç doyulmasın
Hepiniz güzelsiniz sarışın, kumral ya da esmer
Gönül veremem sana, ne olur anla beni dilber

Ne olur çıkma karşıma, girme kalbimin içine
Benden hiç olmaz aşık, sevgili senin gibi birine
Seni düşünecek, hasret çekecek hiç halim yok
Girersen kalbime eğer, senden daha zalim yok

İstemem aşkını, sonunda kalacaksam hep yalnız
Acı çekmek kaçınılmaz, kavuşmak ise imkânsız
Düşüp kırılan cam parçaları gibi saçılırım etrafa
Yaprak gibi savrulurum bir o tarafa bir bu tarafa
 
Aşk dediğin biraz hikâye barındırır, biraz masal
Yaklaşma sakın isteme onu, tam bir zehirli bal
Özenir kimisi, kimisi de tatmak ister o heyecanı
Sonra da kalır dipsiz kuyuda, olmaz da ağlayanı

Gece görünen yıldızlar gibi, çok uzaktım sana
Ne yaptın şimdi, demedim mi yanaşma bana
Gel etme dedim, girme dedim sakın gönlüme
Sarsıldım, ansızın yakalandım sanki depreme

Ah be, ne güzel aşksız ve sevdasız yaşardım
Seni ne köşe bucak da ne de umutla arardım
Dert çekeni, içi yanmışı Mecnun’dan öğrendim
Ne kalbimde yer var ne de Kerem’e özendim

Başka bir serseri bulamadın mı acı çektirecek
Kalbim eskisi gibi olmaz, şimdi çok incinecek
Hangi aşık yaşamış sevdasını, kavuşmuş yâre
Aferin aşık mı oldun, acı çekeceksin yok çare

Dağıldı gitti inciler, kolyenin ipi kopmuş gibi
Korkuyor yüreğim, taş atılınca uçan kuş gibi
Bir bütünmüş görünse de bine bölündü kalbim
Düz duvardım, tuğlalar dağıldı yıkıldım gittim

#kitapsizsairim

ŞİİR NO:066