Zalim Şiiri - İbrahim Eroğlu 2

Vefasız bir yarin eline düştüm
Acımak nedir hiç bilmiyor zalim
Gözünün önünde yanarak piştim
Közü söndürmeye gelmiyor zalim

Gençlik yıllarımı aldı götürdü
Ne kadar dert varsa bana getirdi
Doymadı ömrümü yedi bitirdi
Yokmuş merhameti yılmıyor zalim

Sevmiyorum dese ben de yanmazdım
Meğil vermeseydin bana kanmazdım
Gizlerdim sevdamı ona sunmazdım
Verdiği sözlerde kalmıyor zalim

Dün başka birisi bugün bir başka
Düşürdü beni de bu çıkmaz aşka
Görmeseydim onu diyorum keşke
O gün bugün yüzüm gülmüyor zalim

Güzelliği benim kalbimi çaldı
Gözleri aklımı başımdan aldı
Zehirmiş meğerse ben sandım baldı
Göründüğü gibi olmuyor zalim

Unutmak istedim unutamadım
Şu deli gönlümü Avutamadım
Yanan yüreğimi soğutamadım
Bir türlü içimde ölmüyor zalim

Bağladı kendine sezemedim ben
Kördüğüme döndüm çözemedim ben
Boğuldum bu aşkta Yüzemedim ben
Hapsetti kendine salmıyor zalim

Lal ettin bu dili beni susturdun
Güneş göstermedin boran estirdin
Eroğlu’nu artık aşka küstürdün
Kalbine kimseyi almıyor zalim