Zalim Şiiri - Yılmaz Ulus

Ne hazin günler yaşadı insanoğlu,
Kendi kendini yerden yerlere vurdu,
Nerde iyiler dünya şerefsiz doldu,
Kötüyü korumak insan hakkı oldu.

Sen, ben, o, biz ve onlar, ah ötekiler,
Birde farklı ise kullanılan diller,
Karıncayı incitme dese de dinler,
Zalimler hep kendi bildiğini söyler.

Mazlum korkuyor, perişan , sesi çıkmaz,
Zalim öyle arsız ki; kimseden korkmaz,
İnsanlık ağlıyor, sağır sultan duymaz
Adalet hakka uymazsa ; hükmü olmaz.

Tarih zaman zaman tekerrür eyledi,
Güçlü zalimin türküsünü söyledi
Mazlum hayatlar; yandı , kül oldu bitti,
Yaşam ve huzur iblisin elindeydi.

Elbet birgün devran tersine dönecek,
Adalet tüm vicdanlara seslenecek,
Gün gelip zalimin ocağı sönecek ,
Hakkın sesi çıkacak kükrercesine.