Zahide Şiiri - Adem Yazar

Gencecik yaşında aşka tutulmuş
Dalında bir gonca gülmüş Zahide
Sevdiğine kaçmış, tez kurutulmuş
Hazana uğramış solmuş Zahide

Yıllar hızla gelip geçmiş başından
Mutluluk göçünü çekmiş düşünden
Yıpranmış, çok yaşlı durmuş yaşından
Hayattan hep hüzün almış Zahide

Albümde bir resim, sol yanı yırtık
Bilmem hangi yıldan kalmışsa artık
Kaş altı bakışla çocukça bir tık
O anda masumca gülmüş Zahide

Hasretlik yurt tutmuş her bir sözünde
Dağı taşı suyu tütmüş gözünde
Pencere önünde eli yüzünde
Sılayı düşünüp dalmış Zahide

Taşımış içinde hep o duyguyu
"Görmeden ölürsem " adlı korkuyu
Tedirgin yatıp da gece uykuyu
Kaç kere uyanıp bölmüş Zahide

***

Ruhunda dinince gel-git kargaşa
Sükunet oturmuş o kalem kaşa
Anaya babaya kavim kardaşa
Kavuşmadan yolda ölmüş Zahide

Gurbete giderken koyup ardına
Gökte turnasına, dağda kurduna
Ayrı kaldığı o ata yurduna
Bembeyaz kefenle gelmiş Zahide

Kavuşmadan yolda ölmüş Zahide

Adem YAZAR
9 Haziran 2024