Konya Kadınhan Atatürk İlkokulu sonrasında 1975 yılında Nevşehir Gülşehirde geçen 14 yıl beni genç yaşta müthiş bir okunma iştahın sonunda beni üretmeye ve yazmaya itti.Kısa öyküler ile başlamayan deneme yazım çalışmalarım önce 1990 Kırşehir sonrası Ankarada devlet memuriyetimle birlikte sanki beni zorunlu gibi bir şekilde şiire yönellti. Halen yazmaya devam ediyorum.Şiirlerimi kitap haline getirmedim.Umarım bun abir fırsatım olur ve kalıcı bir çalışma ile okuyucularım ile paşlaşırım.
Sevgili Dayım Talip SUKUN'a afdedilmiştir.
Ben Aşk Aşkın adamıyım
Aşkların adamı
Ben Aşk için doğmuşum
Sözüm Aşk nefesim Aşk
Aşka adanmış bir ömrün adamıyım ben
Ayak İzleri
Küstüm yine bu aralar dizelere,
Unuttum satır aralarındaki muhabbetleri.
Eskizler çizmeyi portrelere
Güzellerin adını yazdığım tuval de.
Her dörtlük aldığım nefes di aslında,
AYRIŞMA
Bu şehirde mutlu olmayı unuttuk biz
Daha dün kahkahalar cınlayan sokaklarında
Bugünlerde sadece asık suratlı siluetler var
Çirkin kadın ve erkekler kol geziyor caddelerin de.
Çocuk parkları bom boş in cin top.
BARIŞ GELİNİ
Acı haber geldi Ankara’dan
Gar önü yürüyüş kolunda
Halaya tutmuş yol üstünde
Barış dilindeki türkülerdeki sevdaya
Civan boyluydu selvi boylum
BAZEN
Kaderin kapılarından geçiyorum
Kırk kapılı dört makama on kapıdan.
Yaşarken farkında bile olmadığım bir donda;
Hayat belki beni de sınamıştı, o düz koşuda.
Geçer not aldığım, her dostun nezdinde tek, tek.
Üfff
Çok yorgunum bu akşam.
Yorgunluğum yılgınlıktan değil,
Sözlerin bittiği yerdeyim.
Suskunluğum verilmiş sözlere dair.
Divit Mavisi
Sözcükler benim arkadaşım.
Yoldaşlığımız ebedi artık,
Yollarımız kesişiyor bazen şiirle,
Bende dizeleri boyuyorum o maviyle.
Bazen de sık sık seni arıyoruz.
Ebediyet de .
Sevgilim beni hissetmen için,
Sarılman gerekiyor benim, senin de bana
Kalbimin sesini hissettirmem için sana
Sarılman lazım ki ısıtayım seni aşkımla
Her sıkı sıkı sarıldığında daha daha
ETEM’E
Halkının hep bir adım önündeydi
Sesi gür çıkardı bayrağın çeken o
İlklerin adamıydı o her zaman
Ve ilk de o ayrıldı aramızdan
Siyahtı gürdü sakalı emekçinin
Fersiz Alev
Yaşamak bir azgın ırmakta,
Umuda uzanan bir dal gibi
Sarıldıkça kökü eline gelen.
Can pazarı misali el köyünde hep yeni fidan.
Üstü üstüne gelir geldimi hep,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!