Zafer Karalar Şiirleri - Şair Zafer Karalar

Yorgun bedenin
aç gönlüne
dar geliyor...
Bu sandal
o kıyılara taşımaz
seni...

Seni sensiz yaşarken
Uyurken uyanıkken
Neden örtülü yüzün?

Seni sensiz yaşarken
Birlikte dolaşırken

Alıp da başını gittin sormadan
Gittiğin yerlere gelemem artık
Söyleyecek bir çift sözüm var amma
Sevgilim yüzünü göremem artık

Yaşamın anlamı tadı kalmadı

Seninle başladı seninle geldi
Kalır mı dersin
İster kalsın ister gitsin
Sen hep güzelsin

Seninle geldi seninle gitti

Seni görünceye kadar geldi benimle

Sonra takılıp gözlerine

Ayrıldı benden

Kaç kez gidip-geldim kapına

Dünyanın en yorgun denizi oldum

Endenozya kıyılarında