İnkarın yaverliğini yapanlar,nutuk atıyorlar benim olmadığım yerlerde.
Beni görünce ağızlarına gem vuruluyor, sığındıkları delik tıpa takıyor birden.
İki cenahımı kopardiklarindan tebessüm eksilmiyor yanaklarından.
Art arda heyetler ulaşıyor atamın topraklarına.
Hakikati yerinde görenler ah yavrum..!
Nasil da dayanmış yıllarca küçücük bedeniyle.
Ecelimi çektiniz dizime,dizimden göğsüme, göğsümden dilime;
Son nefeslik canıma talipsiniz zafer bayrakları mi dalgalanacak havalarda?
Kumaşı sağ ciğerim,deseni sol ciğerimle.
Ağabeyim,bacım mazlum olduğunu biliyorlar susan diller.
Ağabey derdim bu değil,ciğerlerim yok artık göğüs kafesinde.
Bir de sitem etmişler diğer organlar daha ehemmiyetli diye.
Uykum bölünüyor durmadan,ciğerlerim sesleniyor bana.
Talim veriyorlar ciğerlerime,bana karşı siper alacaklarmış meğer.
Sözüm olsun mevzi almayacağım ciğerlerime.
Kiralık davranışlar ve kiralık sözlerden ayrilacaklar bir gün.
Ben gömülmemiş meyitim,makber topraklarında dolanan.
Şöyle bir yer bulsam kendime,ses edin ciğerlerime gelip toprak atsınlar üstüme.
Onlardan daha usta kimse bulamazsınız çevremde.
Şimdi artık mutlu olun kukla olarak oynatildiğiniz tiyatroda.
Edremit.
Saliha ÖcalKayıt Tarihi : 6.7.2025 09:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!