Zafer Bağdaş Şiirleri - Şair Zafer Bağdaş

Şadırvanlarla donalı camiler
Nede güzel okunur ezanlar
Geçmişte bursanın kalbinde olan
Şimdilerde hasret kalmış geçmişe

Bilgi azalır ses yükselir
Ses yükselir kavga başlar
Sonrası yaşanmaz bir toplum olur

Bu nasıl beladır sende buldunmu
Başkasına aşık olurken bana sordunmu
Bir çocuk olupta hayal kurdunmu
Bir gün güneş olup sende doğdunmu
Yiyip içip sende hep savurdunmu
Bir gün olsun rabbine şükürde bulundunmu

Ne içindeyim zelihanın
Nede dışında
Tek çare geniş bir anında
Parçalanmaz aşkında

Nankör insanlarla devran dönmez
Yol gidilir mesafe alınmaz
Savaşmak istersen eğer
Bu savaş bir başladımı
Artık hiç bitmez

Kendine iyi bak zeliham
Taki mezar sessizliğine kadar
Kendine iyi bak derler ve giderler
Seni sus pus eder ve giderler

Zeliha sen geldinya yanıma
İster ölüm olsun ister buhran
Yıllarımın umudu hayatımın sevinci
Sen geldin ya yeter bana

Zeliha sudur susayan dudakları ıslatır
Zeliha hayattır hayatı sevenlere mutluluk verir
Zeliha umuttur umut isteyene umut verir
Zeliha eşsiz bir mücevherdir
Değer isteyene değer verir

Bir toplum isterim paragöz olmasın
Bir memleket isterim virane olmasın
Bir ülke isterim adaletsiz olmasın
Bir yol isterim sonu umtsuz olmasın

Bir baba isterim örnek olsun

Ben bir yol bulmuştum
Hava su toprak demiştim
Kainat sultanı gel demişti
Başımı o yola koyupta gelmiştim