Z-el-Z-ele Şiiri - Gül Ozan

Sallanıyor yer ve sallıyor bizi
uyandıracak mı acaba hepimizi?

Gece oturması ve gündüz uykusu
bunlar çare mi; deprem korkusu!

Yürekler sallanmıyor, gönüller uyanmıyor,
aynı sarhoşluk ve aymazlık devam.
Bu kadar didaktik olmak istemezdim
ama beynimi sıkıştırıp dökülüyor kelam.

-Aç bakalım Semra Hanım eski kocasına dönecek miymiş?
-Sözde güzellik kraliçesi ama bak meğer ne rüküş şeymiş!
Bahçede zeytin ağacının dibinde otursan ve düşünsen bir,
o zaman diyeceksin, yaşamak gerek, televizyon neymiş!

Sallanıyor yeryüzü, uyan ey insan!
dünya cennet olacak eğer yaşarsan

Korkuyla büzülürsen durduğun yerde
ve saklanırsan popüler olan şeylerde
görememek var cennet yeryüzünü
ama bil ki O unutmaz sözünü!