Yuzun yuzume degdiginde

Yüzün Yüzüme Degdiginde

Islak bir eldiven gibi yapışmışım taşlara
Yosun tuttum gözlerinin neminden

Ayışığı alazlamış bedenim pul pul şimdi
Çürüyorum oysa soğan çuhası gibi

Maviyim mavi gözlerin kadar alımlı da üstelik
Mübaala olmaz kaldıysak sözlerin kadim etkisinde

Yüreğiyle bakanların önünde insanız elbet / biz de
Aşktan gayrisini diyemediysem size
Biliyorum buda benim utancım olsun daim

Geriye dönmeme bir sebep sayarım her ayrılışımı gözbebeklerinden

Ufalıyorum suyu çekilmiş erik gibi içim çöküyor kendim de
Sarraftı yüreğim evvelden / kabartma taşlar almadıysam bu yüzden
Yerlere düşerim yitirirse gözde ki umudu kelimeler

Sallanan balıkçı teknesi gemilere sayar dalgaları boğazda

Yarpuz suyunda beklemişim ekşimsidir tadım
Kime sayacağım bu yükü bu duruşu kime…

Kıyılarıma fenerler yaktım aldanmayasın kayalıklarda emeksiz korsanlara
Söylenmese de kelimeler yürek bir şekilde hisseder

Şimdi ben biner giderim bu toprak yüklü gemiye

Kanber İhsan Öcel