Kollarımda ölü hâlde yatıyorsun. Yüzün, gözün kan içinde. Boynuna, hatta göğüs kafesine kadar kan..
Kim parçaladı yüzünü, bileklerine kim sardı bu ipi, parmaklarını kim kırdı?
Kim yaktı canını, kim aldı canını, ne olur, söyle? ..
İçimi çıkarıp üzerine sermişler sanki, sen gittiğinde, aynı sana benziyordu içim. Ama kıyamıyorum hâlâ..
Ahım tutsa paramparça düşmezdin kollarıma, içini kemirirdi yalnız olduğum anlar. Ama yüzün, ama bileklerin, ama ellerin paramparça..
Konuş ne olur, kim yaptı bunu sana. Ölü bedenine melekler yağsın, dudakların tekrar canlansın, anlat bana her şeyi..
Her yerim senrevan içinde kan kırmızısı, avuçlarım kanla doldu. Güzelliğini almışlar yüzünden, gözlerinin ferini çalmışlar..
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Devamını Oku
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta