Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Kutluyor,teşekkür ediyorum sayın şair,saygılarımla...
basit bir anlatımla gidilen güzel bir şiirin sonu;
çoğu şeye bedeldir aslında...
kutluyorum şairi...
esen kalın.
çok sevimliydi ya :)
İnsan bir kızdırmış olmasın, işte böyle dil döktürürler adama...:)
Çok keyifle okudum. Yüreğinize sağlık.Tam puan.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta