Yüzüme Bakıpta Güldürmez Beni

O gönül bu gönül olmuştum seyyah
Öyle bir hal bilmeze rastladım eyvah
Yalvardıkça sanıyor kendini dergah
Yüzüme bakıpta güldürmez beni

Sevdaya diyorum çek git başımdan
Sonra mesul olma şu göz yaşımdan
Bahar getirir mi bilmem kışımdan
Yüzüme bakıpta güldürmez beni

Ne kadar dil döksem fayda eylemez
Gelip ayranıma lokma doğramaz
Kapılarımı açsam gelip uğramaz
Yüzüme bakıpta güldürmez beni

Dese ki gelipte sendedir kusur
Kusur arayan elbette bulur
Kalemsiz şair aynı yerde durur
Yüzüme bakıpta güldürmez beni