Yüzümde Şiir Uyanıyor Şiiri - Hatice Güzen

gülümseyen bir kuşum
bu sabah
pencerenin kıyısında
kanatlarımda uyanan
sırlı bir his

kiraz
erik
dallarını teslim ediyor rüzgâra
aralarından
deniz
maviyi içe çekiyor
bakamadığı anlarda
“hasret”le
yeniden yakalıyor beni

yüzümün yönü
bakışlarındaki dizelere açılıyor
içimin ince yerlerinden
süzülüyor sözcüklerin
yüzümde
söylenmemiş bir gülümseme

efsunlu imgeler
kanatlarımın ucuna dokunuyor
içimde bir titreşim
ışıkla birleşiyor
henüz adlandırılmamış
bir ana

sesinin
kulağımda bıraktığı kıyıda
bakışlarının içinden yükselen
bir şiir uyanıyor
ben değil
onlar yazıyor beni