Yüzler Şiiri - Ekrem Acar

ah “istenen gözlerin sokak ortasında düşmek”
büyük ve uzak kentin
burunları hızmalı
hızlı kızları ve erkekleri

hızla
kaldırıma düşen sıradan düşler
etten ve kandan gündelik tanrılar
şu ellerimdeki tutunamamak
bak
büyük romanın içinden sufledir belki

kentte
red ya da kabul her şey
bir diğeri yok
düşlerdeki anneler ve sevgililer
bak yine yüzleri yok

daha önce de söyledim
oturma odasının mavi olduğunu
“blues”la bile kanmayan düşlerin
aslı eksiksiz kabuslar
“regi”yle dışarı çıkabilmek oyunu kadar
ince ve eğreti bir çizgi

dağıl, dağıl ki
kimse toparlayamasın seni
güçten bahsedeni orman büyücüleri
iğdiş etsin
zayıf düşebildiğin kadar özgürsün

o romanı herkes okursa belki
akşam olur

-benimle aksam üzeri
evren dışına çıkabilecek
bir soytarı bulunur mu? -