Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

Eskiden yiğitler kendinden geçer,
Oğuz içinde yaşardı yurtları.
Rüzgara karşı sanki kanat açar,
Tunaya doğru koşardı atları.

Türkün töresiyle hareket eder,

Haydi gençler yürüyelim ileri,
Tekbir ile çınlatalım gökleri.
Düşman üzerine Asyadan beri,
Kanatlanıp uçmaya geliyoruz.

Yeniden düzenleyip yapısını,

Oğuz içinde şölen olunup,
Şölenimize gelen bulunup.
Türk töresince destur alınıp,
Aşıklar kopuzunu çalmalı,
Yiğitler çökerek oynamalı.

Sabah erkenden tarlaya giderek,
Öküzle çift süren analar nerde?
Göceyi pişirip tarna ederek,
Tahtalara seren analar nerde?

Malı maşakatı sürerek varıp,

Ölen sabi çocuklar cennete gider,
Ondan İbrahim Peygamber sorumludur.
Cennette çocuklara önderlik eder,
Ondan İbrahim Peygamber sorumludur.

Sevgiyle çocukların başında durur,

İnsanlar meyve gibi önce toprağa düşer,
Günahı varsa insan kabir azabı çeker.
Ruh üflendiği vakit vücut dirilip yaşar,
Beden tohum gibi topraktan dışarı çıkar.

Vatan bizi kolunu açmış bekler,
Ölünce vatan koynunda yatarız.
İnsanlar üstümüze toprak ekler,
Ölünce vatan koynunda yatarız.

Bayrak duygumuza duygu katıyor,

Ramazan ayının önemi büyük,
On bir ayın sultanı Ramazandır.
Oruçluyken başın olmasın eyik,
On bir ayın sultanı Ramazandır.

Kul oruçların önemini bilmez,

İnsanlara söz söylemek olaydır,
Başkasını eleştirmek kolaydır.
Küçük görüp azarlamak alaydır,
Önce eleştir kendini azarla.

Kimseye mektup yazıp azarlama,

Allah sevdiğine kötülük yapana kızar,
Peygambere kötülük eden helak olmuştur.
Dünyada onun yaptığı her işi bozar,
Rabbimiz öyle kimseleri sefil kılmıştır.

Din düşmanı olan kimseler nerede hani?