Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

Onun ile yükseldi Türk Milletinin şanı,
Niyazi Yıldırımı rahmet ile analım.
Malazgirt Marşı çalıp inletelim vatanı,
Niyazi Yıldırımı rahmet ile analım.

Altaylara çıkarak ufuklara doğru bak,

Aman derim ha aman,
Bütün işler oldu yaman.
İnsanlarımız değişti,
Ne töre kaldı ne iman?

İnsan oğlu topu attı,

Memleketi sen ben diye ayıran,
Nifak sahibinin yeri cehennem.
Orda kendi adamını kayıran,
Nifak sahibinin yeri cehennem.

Düşman olanların sözüne uyan,

Çal Dağının eteğinde uzanır,
Nif Köyünün güzelliği başkadır.
Nifi insanlar kirazıyla tanır,
Nif Köyünün güzelliği başkadır.

Gören kimseler değerini bilir,

Gökte gezerken yoruldu,
Kurşun attılar vuruldu.
İki kanadı kırıldı,
Gönül kuşu uçmaz oldu.

Sevda gözümü uyuttu,

Hey gidi dünyayı benim sananlar,
Karunlar nerde, hani Firavunlar?
Ebu Cehiller neydi bir zamanlar?
Şimdi yüzleri toprak olmuş yatar.

Nasıldı eskiden güzelim yurtlar?

Gönlümüzde sevgi çiçeği açtı,
Nergiz kokulu sevda var yürekte.
Aşk çiçeği etrafa koku saçtı,
Nergiz kokulu sevda var yürekte.

Yüreğim sevdaya mihmandar olur,

Goca nenem size bööle noldu?
Olaylar olmuş nedendir bilmeyon?
Deli Hayta saçını neden yoldu?
Onlara nolmuş nedendir bilmeyon?

Sabala bizim olangile varız,

Senin mektup aşam üsdü ulaşdı,
Biz okuduktan sonra yaddık yavrım.
Sizin inek kaç sefer evden gaşdı,
O yüzden buban gızdı saddık yavrım.

Tüm vücudundan çekilmiş ganları,

Hayattan ders almamız gerekiyor,
Nefsimiz nasihata muhtaç bizim.
Gönlümüz muhabbete açım diyor,
Nefsimiz nasihata muhtaç bizim.

Söz ile doğruyu yazmalı yazım,