SENİ LAF ANLAMAZ MAKİNA
Gece gündüz hep çalışıyorsun
Durmak susmak nedir bilmiyorsun
Gürültünle kulakları deliyorsun
Köyüm yazeli
Köyümüm arkası dağlarla kaplı
Köyümün dağları karlarla kapalı
Taş arkası pozigoman harika manzaralı
Köyüm yazeli seni cok özledim
Dağlarda Akşam Üstü
Bu hazan mevsiminde
Bulutları kendine baş tacı tutan
Ağaçlara sordum seni
Yapraklarıyla
Baktılar yalnızlığıma
D E N İ Z
Koca cığlıklar atan suyunu oynatan
Deniz…
Köpüklerinle tokalaşıp, suyunu öpüyorum
Gölgesinde çok durduğum koca pelitin altında
Kizancik
O da güzel yurdumun bir köşesinde
Benim gibi taşrada bir köyde doğdu
Gözleri hep ıslak yüzü gülmez oldu
Yaşıtları oyun oynarken
Sineme al gül düştü
Sineme dikenli bir gül düştü
El atıp zamana uzanıyorum
Bana yaralı bir gönül düştü
Ah demeye utanıyorum.
Ummanım
Sağımda, solumda esen patavatsız rüzgarlar
Gözlerim kan çanağına dönüştü o gece
Gönlümden döküleni kalemin yaydığı rüzgar
Anladım ki seviyorum ben onu delice
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!