Çiçekler iki defa çiçek olur avuçlarında.
Yoksa çiçek senmisin?
Hayır hayır çiçekler insan kırmaz,
Çiçekler insan sevindirir.
Ben kırmızı gül olsaydım şayet
Koparılıp bir sevgiliye verilmekten korkmazdım
Dikenli tellerin ardında kaldı ayakkabım,
Annem, babam, kardeşlerim.
Acılara göğüs geren bir ben kaldım
Dikenli telleri, mayınlı tarlaları geçen.
Benim adım mülteci çocuk.
Gözlerine bakınca kendimi görüyorum
Gözlerin benim hayatımı anlatıyor
Bir gece bir sokakta karşılaşırsak eğer
Yeniden tanışalım yeniden deneyelim
Küçük bişey istiyorum senden son bişey
Olmaz mı?
Gökyüzümü senin yüzün,
Yoksa yüzün mü gökyüzüm?
Anlamış değilim hala.
Seni severken,
Dokunurken sana
Bulutları avucumun içinde hissediyorum.
Benim adım Zülküf Gezen !
Ben kendimi halkımın özgürlüğüne adadım.
Dağlarda sürdürdüğüm mücadelemi,
Metropollerde sizlere emanet ettim.
Ve ben yine halkımın özgürlüğü için,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!