Yüksel ey sevgili yüksel semaya
Hakk ın huzuruna hemen varıver
Benden selam götür arş-ı alaya
Rabb ın huzurunda divan duruver
Yıl 1915
Kara yıl
Binlerce fidanın devrildiği
Onbinlerce gözyaşının aktığı
Can çekişiyordu insanlık
Felluce' de, Şam' da, Kahire'de,
Kudüs' te insanlar ölüyordu
Bir hiç uğruna ve sebepsizce
Diğer tarafta kahretsinler vardı
Yumruklar havada
Kalır mısın Dedim
Kal Biraz Daha Bende…
Daha Can Çıkmadı ki Bedende…
Ve Sönmedi Daha Harın Yüreğimde…
Kal(a) mam… Dedi
Ama Gitmeyi Hiç İstemedi...
Gidiyorum sevgili
Solumda kocaman bir yara
Sen bensiz uzun gecelerde
Kahve köşelerinde
Okeye dördüncü ara
Uyku girmedi yine gözüme
Sen küt diye çekip gidince
Dünyanın bütün koyunlarını...
Bütün canlı ve cansızlarını saydım dün gece...
Kuru yaprak gibi kopup dalından
Düşmek mi istersin be deli yârim
Ayrılık mı çıktı kahve falından
Gitme kal... öderim bedeli yârim
Bütün mevsimlerim hazanım oldu
Ne Sayfalarca Şiir Anlatır Artık Seni,
Ne de Kitaplarca Gazel…
Ey Son Baharımda Gelen Ansızın
Ve...
Yüreğime İlk Cemreyi Düşüren Güzel...
Sil…
Çıkar Artık Yüreğinden…
Çıkar Artık BENi SENden Diyen Sevgili…
Bana Sorma Ne Olur Neden ve Niçin
Ancak SENi Bir Daha Sevecek Olsam Bu Denli
O Zaman Silerdim Belki Eski SENi
Kanlı Elleriyle Karşımda Durup
O Mel’un Hançeri Sırtıma Vurup
Onca Dert Kederi Alnıma Sarıp
Adam Gördüklerim Adam Değilmiş
Kendime Bir Ömür Yoldaş Seçtiğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!