Yusuf Dayı
Güzel bir insan var yaşadığım köyümde, anlatırlar gençliğini bir elinde balyoz, kucağında yaptığı taş iyi taş ustasıymış eskiden.
Yakışıklı hem de çelik gibi bir vuruşta çakarmış çiviyi, evlenmiş olmuş çocukları yalancı dünya hali, almış eşini elinden dağılmış yavruları.
Şimdi yalnız ve yaşlı, umutsuz bakan gözleri, titreyen elleri kirli gömleği bir birinci bir kibrit, Gürbüz'ün yaşıyor dayısı ölümü özlemiş gibi.
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta