Eskiyorum…
Çürümüş meyve kabuklarındayım
Tabanı delinmiş pabuçlarda
Antika'dan bir köstekli gibi
Yanlış zamanı gösteriyorum
Eskiyorum
Ey Yolcu..!
Ahlak bahçelerinde ak sümbül açmaz oldu
Öyle koktu insanlık ceset çiçeği soldu
Kaçırma gözlerini her şey yanında oldu
Ey yolcu dön aynana sen müttaki oldun mu?
Kireç kokuyor evvelbahar
Şekerime ortak çıkıyor, yaban arısı
bulduğu ilk menfezden kaçana dek
Sarhoş mu ediyor ne?
paslı metal kokusu
Terkedilme korkusu,
Sen gülerken bir gün
Bir değilmiş meğer günler
Kıble ılgıt ılgıt yalarken saçlarını
Sert esiyordu karlı şehrin hapishanesi
Kadife kumaşları okşuyordun sen
Sen yoksun yerinde
Yerinde bırakmadığın bir söz var
Ve bir çift göz sana ait olmayan
Yokluğunda kalabalık bir yalnızlık
Gürültülü bir sessizlik
Yersizlikten bile beter sensizlik
Susuyorum artık
Sesim çıkmadığından değil, gücüm yetmediğinden
Haksız olduğumdan da değil ama hakkım olduğundan susuyorum
Ne sessizdir kabristanlar
Ama sadece ölüm değildir susma vakti
Bir de ne ölüler varmış henüz kabir bilmeyen
Narin bir buluttan emzirilmişti umut
Bulut sırra kadem bastı tenler kerbela
Cennet asa bekliyorduk her yanda bela
Kim yeşertecek şimdi kır çiçeğimi?
Kim geri getirecek düş meleğimi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!