Hayal kırıklıklarım var benim
Kırık bir su bardağım ve kesik dilim
Dilimde kırılıyor kelimelerim
Sanki hasat mevsimi mahsulüm talan
Yağmur yok toprağım çatlamış çorak
Suyunu bulamamış hislerim var benim
Öyle çok bilmiyorum ki
En çok da ben bilmiyorum
Her nehara ne diye uyanıyorum?
Düşlerimde gördüğüm bu kimin heyulası?
'Ahı çıkar aheste' ah! kimin uydurması
Bilmiyorum sen söyle
Özledim…
Küçüklüğümü değil ama küçüklüğü özledim
Küçük ellerle yazmayı
Küçük ayaklarla topa vurmayı
Boyum kadar dertlenmeyi özledim
Yetişemeyince sandalye koymayı
Sen gülerken bir gün
Bir değilmiş meğer günler
Kıble ılgıt ılgıt yalarken saçlarını
Sert esiyordu karlı şehrin hapishanesi
Kadife kumaşları okşuyordun sen
Sen yoksun yerinde
Yerinde bırakmadığın bir söz var
Ve bir çift göz sana ait olmayan
Yokluğunda kalabalık bir yalnızlık
Gürültülü bir sessizlik
Yersizlikten bile beter sensizlik
Susuyorum artık
Sesim çıkmadığından değil, gücüm yetmediğinden
Haksız olduğumdan da değil ama hakkım olduğundan susuyorum
Ne sessizdir kabristanlar
Ama sadece ölüm değildir susma vakti
Bir de ne ölüler varmış henüz kabir bilmeyen
Narin bir buluttan emzirilmişti umut
Bulut sırra kadem bastı tenler kerbela
Cennet asa bekliyorduk her yanda bela
Kim yeşertecek şimdi kır çiçeğimi?
Kim geri getirecek düş meleğimi?
Gidelim yalanlardan
Son doğrumuz da yalana durmadan
Şule şule bir hülyamız vardı
Kış bırakmadı..
Oysa gelecek demişti yemyeşil yapraklar da
Bahara aman olmaz bu topraklarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!