Senki vuslat penceresiyle yanan tutsak rüzgarlarla savrulan gecenin ayazıyla donan son baharın yağmurlarıyla ıslanan mehtabın ışığıyla aydınlanan gönül pencereme doğan güneşin ışığı oldun ey sevgili
Yusuf Aydın
Usulca gelen hasretle gider hüznün baharında
Uğultuların vururken göğün kararan sessizliğine
Çareler tükenir girdap dolu yarınların kederleriyle Suretler dağılır varlığın aynasıyla yayılan geceye
Sensiz geçen günlerim ansızın gelir aklıma
Yüreğimin çağlayan pınarları hasretinle boğulur
Senin ismini fısıldarım umutları anımsatan geçmişe
Güllerin dileklerinde umutlarımız
Kokusunda huzuru bulurken
Kan revan içinde kalmaktır aşk
Yusuf Aydın
Hani karşılık beklemeden Hasretle seversin ya işte o zaman duygular denizin hırçın dalgalarında boğulursun
Yusuf Aydın
Soğuk sisli gecenin ayazıyla irkilirken Hasret durağının son yolcularını hatırla ruhuna pırangalar vuran sevdanın hışmıyla çaresiz yalnızlığını hatırla
Yusuf Aydın
Gelirmi diye sorma gidenin varlığından
medet unma
Bahçelerde açan güllerin
solduğu vakti hatırla
Hani gecenin ayazı saplanır ya
sessizce ruh iklimine
Seyre dalarsın nasibini bekler yaradana yakarırsın
Kuşların özgürlüğü anımsatan
Hazır olmalı insan geçmişin bitmek bilmeyen sancılarıyla yeniden kederlenmeye
Hazır olmalı insan kaybedilen
dostların hatıralarıyla yeniden aydınlanmaya
Hazır olmalı insan karşılıksız
İlham bu gelirde giderde arada yazmak gerek ruha hitap edebilmek için gönülden yanmak gerek aşkı tatmak için hüznü anmak gerek vuslatı bulmak için
Yusuf Aydın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!