Gönülden yaptığını
Emrimle karıştırma
Biri benim senden istediğim
Diğeri senin bana verdiğin
Senden istediğimi vermezsen
Dinin gider elden
Kendi istediğini vermezsen
Kaybetmezsin dininden
Gönlünden coşan değil din
Sen onu fazladan verdin
Böylece hem kendini
Hem beni sevindirdin
Ama karıştırırsan
Emrimle istediğini
Fark etmezsin şirke girdiğini
Farzı ben emrederim
Sen yaparsın
Nafileyi sen istersin
Sen yaparsın
Karıştırırsan farzla nafileyi
Boşa yaparsın bütün amelleri
Amellerin hepsi güzel olsa da
Farz nafile karışınca
Din kalmaz ortada
Üstün görme nafileyi farzdan
Üstün görürsen nafileyi farzdan
Koyarsan nafileyi farzın yerine
Şirk gelir, inancının yerine
Gördüm ki, farzlarım yok hayatında
Nafile olanlar kavgan olmuş hayatında
Farzlarım yok olmuşsa hayatında
Nafileler olmuşsa hep din kavganda
İnandığın ve yaşadığın din benim değildir
İnandığın din, kendi ürettiğinden başkası değildir! ..
06.01.2006-İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 6.1.2006 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)